Hypermobiliteit kan variëren van lichte overbeweeglijkheid in je gewrichten tot aan het Syndroom van Ehlers-Danlos en M.Marfan. Hypermobiliteit is een zwaar onderschat fenomeen waar in de volksmond soms zelfs wat hilarisch op gereageerd wordt. Hypermobiliteit is altijd een genetisch fenomeen. Wat men daarbij te weinig weet is dat deze aandoening kan escaleren tot meerder vormen van neurovegetatieve disregulatie zoals Fibromyalgie (FMS), ME/CVS en Aura-migraine.
In de visie van Epiphora Methode worden er forse ontsporingen (FMS, ME/CVS) van het neuro vegetatief systeem uitgelokt door een verstoorde doorbloeding van ons brein, plus de logische stress-response reacties die dat oplevert. Met name een slechte houding van het hoofd ten opzichte van de nek én een slechte houding van de nekwervelkolom, kunnen een stremming geven in de bloedaanvoer naar het achterdeel van je brein.
Twee derde van alle mensen hebben een niet goed ontwikkelde Cirkel van Willis. Wanneer de Cirkel van Willis niet goed is aangelegd kan er onvoldoende hulp komen vanuit het halsslagadersysteem. Daarbij gaat het brein alarmsignalen uitzenden. Als dat aanhoudt ontstaat uiteindelijk neurovegetatieve disregulatie! De prikkelgeleiding “raakt de kluts kwijt’ en gaat over tot een chaotische, paniekerige, ontregelde en niet betrouwbare regulatie van alle systemen. Waardoor we onze innerlijke rust maar niet kunnen vinden, machteloosheid ervaren, en uiteraard niet blij met de gehele situatie.
Wanneer je hypermobiel bent, heb je meer moeite om je lichaam in de juiste houding te houden waardoor je dus écht harder moet werken voor een goede houding. Je bent daardoor eerder moe én als je houding “inzakt” zak je dieper in omdat je dat… kunt. Hierdoor kom je sneller in een slechte nekhouding terecht in vergelijking met iemand die niet hypermobiel is.
Daarbij heb je een veel snellere kans op een stremming in je nekslagaders. De over-inspanning die voor jou “normaal” is, gaat daardoor ook nog eens gepaard met fors neurovegetatief capaciteitsverlies waardoor het al op jonge leeftijd kan leiden tot de verschijnselen en vervolgens tot een diagnose. Er zijn inmiddels mensen van middelbare leeftijd behandeld die vanaf kindstijd deze symptomen en verschijnselen hadden, met later de diagnose ME/CVS. Ook dan kan de Epiphora Methode het bevrijdende verschil maken, zoals op een aantal video’s, op de pagina ‘Ervaringen’, te zien is.
Hoe helpt de Epiphora Methode bij Hypermobiliteit?
Omdat hypermobiliteit blijvend is, wordt er geadviseerd om altijd extra en bewust aan de juiste houding te werken als preventie. Zéker als de men enkele van de 8 unieke verschijnselen sinds kort ervaart of dat deze er al jaren zijn. Laat niet van je Cirkel van Willis afhangen hoe de doorbloeding is van het achterdeel van je brein!
